پروتکل VRRP (Virtual Router Redundancy Protocol) برای ارائهی پایداری و دسترسی بیشتر به شبکه استفاده میشود. در ادامه نحوه پیکربندی VRRP در شبکههای سیسکو به طور کامل تشریح و تنظیمات مورد نیاز کدنویسی شده است:
ابتدا وارد حالت تنظیمات رابط شوید تا بتوانید تنظیمات VRRP را اعمال کنید.
Router(config)# interface <interface-id>
به جای <interface-id>
باید رابطی که میخواهید VRRP روی آن پیکربندی شود را مشخص کنید، مثلاً GigabitEthernet0/1
.
ابتدا باید آدرس IP روی رابط پیکربندی شود.
Router(config-if)# ip address <ip-address> <subnet-mask>
به جای <ip-address>
و <subnet-mask>
باید آدرس IP و ماسک شبکه مربوطه را وارد کنید.
تنظیمات VRRP شامل تعیین شناسه گروه VRRP، آدرس IP مجازی و اولویت میباشد.
Router(config-if)# vrrp <group-id> ip <virtual-ip>
Router(config-if)# vrrp <group-id> priority <priority>
Router(config-if)# vrrp <group-id> preempt
به جای <group-id>
باید شناسه گروه VRRP، به جای <virtual-ip>
آدرس IP مجازی و به جای <priority>
مقدار اولویت (بین 1 تا 255) را وارد کنید. گزینه preempt
باعث میشود که روتر با اولویت بالاتر بتواند به عنوان روتر اصلی (Master) جایگزین شود.
فرض کنید دو روتر با نامهای R1 و R2 داریم و میخواهیم VRRP را روی اینترفیس GigabitEthernet0/1
پیکربندی کنیم. آدرس IP اینترفیسهای فیزیکی به ترتیب 192.168.1.2
و 192.168.1.3
است و آدرس IP مجازی 192.168.1.1
خواهد بود. همچنین، R1 با اولویت 110 و R2 با اولویت 100 پیکربندی میشود.
Router(config)# interface GigabitEthernet0/1
Router(config-if)# ip address 192.168.1.2 255.255.255.0
Router(config-if)# vrrp 1 ip 192.168.1.1
Router(config-if)# vrrp 1 priority 110
Router(config-if)# vrrp 1 preempt
Router(config)# interface GigabitEthernet0/1
Router(config-if)# ip address 192.168.1.3 255.255.255.0
Router(config-if)# vrrp 1 ip 192.168.1.1
Router(config-if)# vrrp 1 priority 100
Router(config-if)# vrrp 1 preempt
برای مشاهده وضعیت VRRP میتوانید از دستور زیر استفاده کنید:
Router# show vrrp
این دستور اطلاعاتی مانند شناسه گروه، آدرس IP مجازی، وضعیت فعلی روتر (Master یا Backup)، اولویت و زمانبندیها را نشان میدهد.
با پیکربندی فوق، روتر R1 با اولویت بالاتر به عنوان روتر اصلی (Master) و روتر R2 به عنوان پشتیبان (Backup) عمل خواهد کرد. در صورتی که R1 از دسترس خارج شود، R2 به طور خودکار به عنوان روتر اصلی (Master) وظایف خود را انجام خواهد داد تا پایداری و دسترسیپذیری شبکه حفظ شود.